.png)
.png)
Comparing the short-term clinical outcomes of a tape splint, and the hybrid intramedullary pin with external fixation procedure (IMEF), a surgical approach, in the treatment of tibiotarsal frac- tures (TTFs) in budgerigars, and to present predictors of TTFs are objectives of this study. A total of 20 budgerigars admitted to the animal hospital with TTFs, which were treated with either the tape splint (n = 11) or IMEF (n = 9) surgery were material of the study. The treatment outcomes of both methods were compared, along with fracture predictors. The success rate of the IMEF surgery and tape splint were 6/9 (66.7%) and 9/11 (81.8%), respectively. The two methods were found to have similar success rates when compared to each other (odds ratio: 0.44, P = 0.39). The most common fracture location was the mid-shaft of the tibiotarsus for both treatment groups (IMEF: 6/9, 66.7%; tape splint: 7/11, 63.6%). The most common fracture type was oblique fractures in the IMEF surgery group (5/9, 55.6%), while it was transverse (8/11, 72.7%) in the tape splint group. There was a weak correlation (r = 0.41, P < 0.03) between the location of the fracture and the fracture type in both groups. In conclusion, both the IMEF surgery and tape splint methods have similar outcomes. The tape splint method should be preferred as the primary treatment option due to its non-invasive nature during TTFs in budgerigars. The IMEF surgery may be considered for the treatment of dis- placed fractures, but the involvement of the hock and stifle joints should be considered.
Muhabbet Kuşlarının (Melopsittacus undulatus) Tibiotarsal Kırıklarında Intramedüller Pinle Yapılan Eksternal Fikzasyon Hibrit Tekniğiyle Bant Atelinin Karşılaştırılması: Retrospektif Çalışma
Bu çalışma, cerrahi barındırmayan bir eksternal koaptasyon tekniği olan bant ateli ile cerrahi bir yöntem olan intramedüller pinle yapılan eksternal fikzasyon hibrit tekniğini (IMEF) karşılaştırmayı ve muhabbet kuşlarının tibiotarsal kırıklarına (TTFs) sebep olan öncülleri incelemeyi amaçlamak- tadır. Bu çalışmanın hayvan materyalini hayvan hastanesine TTFs şikayetiyle başvuran toplam 20 muhabbet kuşu oluşturmaktadır. Tibiotarsal kırığı bulunan kuşların tedavileri IMEF (n=9) ya da bant atel (n = 11) yöntemlerinden birisi tercih edilerek yapıldı ve her iki girişim tekniğinin sonuçları ve kırığa neden olan öncüller karşılaştırıldı. Elde edilen bulgular incelendiğinde IMEF cerrahisinin 6/9 (%66,7) ve bant atelinin 9/11 (%81,8) olduğu ve iki yöntemin birbirine kıyaslandığında başarı oranlarının benzer olduğu gözlendi (Odds oranı: ,44, P = ,39). Her iki yaklaşım tekniğinde de en sık görülen tibiotarsal kırık midşaft kırığıydı (IMEF: 6/9, %66,7; bant ateli (7/11, %63,6). En sık görü- len kırık şekli de IMEF cerrahisi ile sağaltılan grupta oblik kırık (5/9, %55,6) ve bant ateli sağaltım grubunda transversal kırık (8/11, %72,7) olduğu gözlendi. Her iki grupta da kırık yeri ile kırık şekli arasında zayıf bir korelasyon olduğu belirlendi (r = 0,42, P < ,03). Sonuç olarak IMEF ve bant ateli birbirine benzer sonuçları olan iki yöntemdir. Bant ateli yöntemi invaziv olmaması nedeniyle önce- likli olarak tercih edilmelidir. IMEF cerrahisi yalnızca deplase kırıklarda önerilebilir olsa da eklem içerisinde invazyona neden olma potansiyeli göz önünde bulundurulmalıdır.
Anahtar Kelimeler: Kanatlılar, kırık, muhabbet kuşları, Melopsittacus undulatus, osteosentez, tibiotarsus
Cite this article as: Gökhan Şenocak M, Emrah Yanmaz L, Doğan E, et al. Comparison of a hybrid intramedullary pin with external fixation procedure and a tape splint on tibiotarsal fractures in budgerigars (melopsittacus undulatus): A retrospective study. Vet Sci Pract. 2023;18(2):52-57.